Kwiecień 4th, 2012 
Bartek Ziaja 
Przed przełomowym dla budownictwa i konstrukcji budowlanych wynalezieniem cementu portalandzkiego, istniała konieczność wykonywania ważnych elementów konstrukcyjnych z innego rodzaju materiału. To, co w tej chwili może powstać poprzez wylanie zaprawy cementowej, konstruowane było z wielu, precyzyjnie składanych elementów. Przykładem mogą być sklepienia, budowane z ciosów kamiennych lub cegieł układanych tak, aby naturalnie sie klinowały i rozpierały. Żebra sklepienne, które obecnie mogłyby powstać bardzo łatwo jako odlewy zbrojone stalowymi prętami, średniowieczni konstruktorzy wykonywali z szeregu profilowanych cegieł albo bloków piaskowca. Także łuki oporowe, pozwalające na przeniesienie ciężaru sklepień na zewnątrz i budowanie bardzo wysokich gmachów, nigdy nie były jednorodnymi elementami, a zbiorem niezwykle precyzyjnie zestawionych cząstek. Inny przykład, to Hagia Sofia w Konstantynopolu. Najsłynniejsza świątynia bizantyńska przykryta jest sklepieniem, zwanym pseudokopułą. To sklepienie o niezwykle dużej rozpiętości nie jest zbudowane wedle zasad konstrukcyjnych, jakie posiadają klasyczne kopuły. Sklepienie to jest niesamowicie precyzyjnym zestawieniem bloków kamiennych układanych koncentrycznie coraz mniejszymi pierścieniami, aż do ostatniego ciosu klinującego całą konstrukcję.
Posted in 
Loading ...